Achter het scherm
Deze vrijdag houd ik me weer trouw aan Achter het scherm! Waar ik jullie wat meer meeneem in m’n leven.
De laatste tijd ben ik niet zo uitgebreid in gegaan op hoe het met mezelf gaat. Ik heb wel het één en ander laten weten, maar heb zelfs een keer Achter het scherm overgeslagen en er gewoon niet al te gedetailleerd over gehad.
Aan de ene kant boek ik wel vooruitgang, en aan de andere kant heb ik ook met tegenslagen te maken. Ik zal eerst even al het gezeik eruit gooien, zodat ik af kan sluiten met leuke dingen.
Als je een katje knuffelt voel je je daarna altijd beter.
M’n vriend is dus 2 weken weg. Natuurlijk gun ik hem al het plezier in de wereld, op z’n vakantie’tje. Maar ik ben een beetje verwend. Gewend geraakt aan dat hij er bijna altijd is. Maar vooral aan dat ik veel steun aan hem heb, en dan moet ik opeens een paar weken op eigen beentjes staan. Moet te doen zijn, maar het is even anders.
Het moeilijkste waar ik mee om moet gaan ligt eigenlijk op een heel ander punt. Mijn oma, ook wel omi genoemd, het liefste vrouwtje in de wereld die ik ook als moedertje en beste vriendin beschouw. Helaas is ze ernstig ziek. Al een tijdje. Ik vind het moeilijk om te bepalen wat nou gepast is qua privacy om allemaal te vertellen, dus wat haar situatie betreft houd ik het hier even bij.
Dat vind ik dus enorm lastig om mee om te gaan. Eigenlijk weet ik helemaal niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik wil haar gezond en gelukkig zien, maar ik kan daar niet voor zorgen. Die machteloosheid kan soms lelijk aan je vreten, dat zal iedereen die een soortgelijke situatie mee heeft gemaakt wel weten.
Maar desondanks maak ik gewoon lol met m’n omi. Ik bel d’r erg graag, wissel regelmatig WhatsApp berichtjes uit (ja, zo hip is m’n oma) en het liefste ga ik gewoon bij d’r op bezoek.
En behalve de lol met omi zijn er nog meer leuke dingen! Ik ben op de logeer bij m’n familie, in Lelystad. Waar het dagelijks leven op het moment bestaat uit gezelligheid met m’n familie en vrienden, Pokémon go, waterijsjes eten in de tuin en een beetje bloggen. Dit is mijn vakantie voor deze zomer. (In oktober ga ik hopelijk nog een mooi reisje maken.)
Maar ook qua angsten kom ik langzaam maar zeker toch vooruit. Ik heb geen spectaculaire dingen gedaan de afgelopen tijd, maar dingen die ik eerst met veel moeite deed beginnen toch net iets makkelijker te worden. Ik blijf m’n best doen, want ik wil wel dat m’n studie goed gaat verlopen!
Nu heb ik opeens een ideetje. Ik heb een dilemma. Ik ben uitgenodigd voor de introductieweek van m’n opleiding. Een introductieweek vol gezelligheid, maar ook vól situaties die erg onhandig en lastig uitkomen in combinatie met een angststoornis. Mijn vraag is dan ook, wat is jullie advies? Doen of niet?